مرغ شاخدار

11 اسفند 1392

موطن اصلي مرغ های شاخدار آفريقا است. مرغ شاخداردر نزد مصری ها پرنده ای مقدس به شمار مي رفته.

مرغ های شاخدار زندگی گروهی دارند و به آنها مرغ مصری و مرغ فرعون نيز اتلاق مي شود. اين پرنده، علاوه بر حشرات و مارمولكهاها، علاقه زيادی به خوردن جوانه های گياهی دارد. اهلی كردن مرغ شاخدار را به يونانيان و رومی ها نسبت مي دهند.

.
مرغ های شاخدار، بدنی نسبتا گرد و تپل دارند. بال های آنها كوتاه بوده و قدرت چندانی جهت پرواز كردن ندارند، دم آنها مثل دم مرغ خانگی پهن نیست.
اكثر پرهای آنها كوتاه و به رنگ خاكستری است. سر آنها پرهای كمي داشته و منقار نسبا بزرگ و شاخی رنگ آنها سبب جلب توجه بيننده مي شود. در سطح منقار رنگ قرمز و در بعضي موارد رنگ زردی جلب توجه مي كند كه به تدريج به زايده ای قرمز رنگ تبديل مي شود. به همين علت اين دسته از مرغان را مرغ شاخدار مي گويند. در برخي انواع آنها اين زائده به صورت برجستگي كاكل مانندی ديده مي شود كه باعث شده حتی به آنها كلاهدار يا كاكلی هم اطلاق شود. در جنس نر اين پرنده، زائده كلاه مانند قدری بزرگتر است و در صورتی كه فرد بيننده دارای آشنايی لازم و تجربه كافی باشد، می تواند از روی اين مشخصه جنسيت پرنده را تشخيص دهد.

نوع وحشی اين پرنده سالی يك يا دو بار اقدام به لانه سازی كرده و حدود 10 تخم نيز مي گذارد. اين راندمان ناچيز در نوع اهلي آن به طور قابل ملاحظه ای افزايش داده شده است. جوجه ها مرغ شاخدار در سن 7-6 ماهگي به سن بلوغ رسيده و در اين سن وزنی حدود 2 – 1/5 كيلوگرم خواهند داشت.